Ένωση Ρουμελιωτών Νέας Ιωνίας

Ανακαλύπτοντας τη… Ρούμελη

Μια μοναδική εκδρομή έζησαν προσφάτως τα μέλη και οι φίλοι της Ένωσης Ρουμελιωτών Νέας Ιωνίας. Προορισμός  η ιστορική Ιερά Μονή του Όσιου Λουκά που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της μεσοβυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής καθώς περιλαμβάνεται στην κατάλογο τόπων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Είναι χτισμένη στις δυτικές υπώρειες του Ελικώνα κάτω από την ακρόπολη της αρχαίας Στείριδας, κοντά στο χωριό Στείρι, στη Βοιωτία.

Η μεθοδική προετοιμασία, η στοχευμένη περιήγηση αλλά και το πρόγραμμα αναψυχής που επιμελήθηκαν με ιδιαίτερο ζήλο τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, εξασφάλισαν μοναδικές εμπειρίες αλλά και ευκαιρίες επαναπροσδιορισμού παραμέτρων της βιοτής μας.  Στην Ιερά Μονή είχαμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τη Θεία λειτουργία και ακολούθως να τελέσουμε αρτοκλασία υπέρ υγείας των συμμετεχόντων. Τους άρτους προσέφεραν ευγενικά τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου κες. Ελένη Ντζιού και Ευαγγελία Λιτοσελίτη, τα δε πρόσφορα η κα. Μαρίνα Δεληγιάννη.  Στην ξενάγηση που έκανε ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αθανάσιος Ραφτόπουλος τονίστηκε ότι  ιδρυτής της μοναστικής ζωής στη Μονή είναι ο ίδιος ο Όσιος Λουκάς , ο οποίος ασκήτευσε εκεί τα τελευταία επτά χρόνια της ζωής του (946-953). Είχε γεννηθεί στο Καστρί Φωκίδας το 896 από γονείς πρόσφυγες από την Αίγινα. Από νωρίς ακολούθησε το μοναχισμό και στα τέλη του 910 ή 911 βρίσκεται ως μοναχός στην Αθήνα, ύστερα σε διάφορα ησυχαστήρια της Φωκίδας και της αντίπερα κορινθιακής ακτής. Οι μετακινήσεις του Οσίου υπαγορεύονταν από την απειλή των Βουλγάρων του Συμεών. Το 946/947 εγκαθίσταται στην τοποθεσία του σημερινού μοναστηριού και πεθαίνει το 953.Ο Όσιος ήταν μορφή αγαπητή στον τοπικό πληθυσμό αλλά και στους αξιωματούχους του θέματος Ελλάδος του οποίου έδρα ήταν η Θήβα. Άσκησε φιλανθρωπικό και θεραπευτικό έργο ενώ είχε το χάρισμα να προφητεύει το μέλλον. Είχε μάλιστα προβλέψει το 941 την ανακατάληψη της Κρήτης από τον στρατηγό Νικηφόρο Φωκά επί Ρωμανού του Β΄ (961) με τα αποδιδόμενα λόγια: «Ρωμανὸς Κρήτην χειροῦται». Αυτές οι ικανότητες του οσίου και η φήμη του μετά θάνατον συνέβαλαν ώστε να αποκτήσει η περιοχή προσκυνηματικό ενδιαφέρον και μάλιστα ο στρατηγός του θέματος Κρηνίτης χρηματοδότησε την οικοδόμηση εκκλησίας όσο ζούσε ο όσιος το 946, την Αγία Βαρβάρα, η οποία ολοκληρώθηκε μετά το θάνατο του Οσίου.
 Ο Όσιος τάφηκε στο δάπεδο του κελιού του και το 955 μοναχοί έκτισαν σταυροειδές κτήριο γύρω από τον τάφο του καθώς και τα πρώτα κελιά της μοναστικής κοινότητας.
Οι πληροφορίες σχετικά με την οικοδόμηση νέου μεγαλοπρεπέστερου ναού με σκοπό την στέγαση του λειψάνου αποκλίνουν μεταξύ τους. Πάντως η ανακομιδή τοποθετείται στα 1011 και η ανέγερση του νέου καθολικού θεωρείται πως έγινε την εποχή που ηγούμενος ήταν κάποιος Φιλόθεος. Στα 1014 το μοναστήρι ακμάζει και διαθέτει δύο μετόχια στην Εύβοια, στην Αντίκυρα και στον Άγιο Νικόλαο στα Καμπιά Βοιωτίας. Σύμφωνα με την συζήτηση που θέλει το μοναστήρι να απολαμβάνει αυτοκρατορικής εύνοιας (είτε του Ρωμανού Β’ ή του Βασιλείου Β’ ή του Κωνσταντίνου Μονομάχου) λόγω της μνημειώδους αρχιτεκτονικής του και του πλούσιου διακόσμου, ως επικρατέστερη εκδοχή θεωρείται η ανάμειξη αυτοκρατορικών εργαστηρίων επί Κωνσταντίνου Θ’ (Μονομάχου), η οποία συμπίπτει με μια γενικότερη αναγέννηση των τεχνών στο Βυζάντιο. Μετά το 1204 και τη Φραγκοκρατία στην Ελλάδα στο μοναστήρι εγκαθίστανται Λατίνοι μοναχοί ενώ με την Τουρκοκρατία επανέρχεται σε ελληνικά χέρια. Στη διάρκεια των αιώνων γνώρισε καταστροφές και λεηλασίες, ωστόσο διασώζει σπανιότατο αρχιτεκτονικό και διακοσμητικό πλούτο. Εργασίες αναστήλωσης ξεκίνησαν το 1938 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την Αρχαιολογική Εταιρία και συνεχίζονται ως σήμερα με σημαντική επιτυχία.

Στον περίβολο του Μοναστηριού είχαμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε την εξαιρετική θέα. Επόμενη στάση μας ήταν η μαρτυρική πόλη του Διστόμου η οποία τιμούσε  τη μνήμη των 218 συμπατριωτών μας που σφαγιάστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές. Το Σάββατο 10 Ιουνίου 1944 τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής, εφαρμόζοντας εμπράκτως τις αρχές του πολιτισμού του υπερανθρώπου και τις αξίες της αρείας φυλής, έγραψαν ακόμη μία αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Δίστομο της Βοιωτίας γνώρισε την απερίγραπτη σφαγή και τον όλεθρο. Η σφαγή του Διστόμου έδειξε σε τι έσχατη θηριωδία οδηγεί τον άνθρωπο ο φασισμός και ο πόλεμος. Τ’ αχνάρια από το αίμα των θυμάτων δείχνουν το πέρασμα της βαρβαρότητας. Το Δίστομο μένει στην Ιστορία για να θυμίζει τη φασιστική αγριότητα και να σηματοδοτεί το μέγεθος της χρεοκοπίας του ευρωπαϊκού πολιτισμού στον 20ο αιώνα.
Καταλήξαμε στην μοναδική παραλία του Αγίου Ισιδώρου στην Αντίκυρα και στα Άσπρα Σπίτια. Σημειωτέον ότι η παραλία του Αγίου Ισιδώρου βραβεύεται εδώ και μία δεκαετία ανελλιπώς με τη “Γαλάζια Σημαία” , το διεθνές σύμβολο ποιότητας, το πιο γνωστό, ίσως, περιβαλλοντικό σύμβολο στον κόσμο, καθώς πληροί όλες τις προϋποθέσεις και συμμορφώνεται με τα 32 συνολικά αυστηρά κριτήρια του προγράμματος, τα οποία αναφέρονται σε καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών και προστασία του περιβάλλοντος της ακτής και του παράκτιου χώρου. Οι καλές υπηρεσίες που προσφέρονται, αλλά και η συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής μέσα από το πρόγραμμα «Γαλάζιες Σημαίες», καθιστά την ακτή πόλο έλξης των επισκεπτών.
Η εκδρομή ολοκληρώθηκε με ένα μοναδικό παραδοσιακό γλέντι σε εξοχικό παραλιακό κέντρο. Η διασκέδαση κράτησε μέχρι αργά το απόγευμα. Το κέφι απογειώθηκε, η καλή καρδιά όλων ευφράνθηκε και δόθηκε η υπόσχεση πάντα να μπορούμε να ανταμώνουμε μονιασμένοι.  Ευχαριστούμε όλους και όλες που μας βοήθησαν. Ζητούμε συγνώμη από περίπου 20 φίλους μας που δεν μπορέσαμε να τους έχουμε μαζί μας λόγω της πληθώρας των συμμετοχών. Η Ένωση Ρουμελιωτών Νέας Ιωνίας, πιστή στις δεσμεύσεις της προς τους πολυπληθείς φίλους μας ότι και τη νέα Συλλογική χρονιά θα εξασφαλίσουμε ευκαιρίες αναψυχής επιλέγοντας νέους προορισμούς εκδρομών. Καλή αντάμωση!