Ένας θαρραλέος οραματιστής με “ζεστή” καρδιά: Η ιστορία του Παναγιώτη Μανωλόπουλου

Ο Νεο – Ιωνιώτης Χημικός Μηχανικός που έφυγε νωρίς και άφησε το αποτύπωμά του στην επιστήμη και τον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος

Πριν λίγες ημέρες, σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο της Κρήτης εκδήλωση ονοματοδοσίας της Αίθουσας Κ2.Α1 σε αίθουσα «Παναγιώτης Μανωλόπουλος» και ανακοίνωση χορήγησης ετήσιας υποτροφίας στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών της Σχολής Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος.

Η υποτροφία αυτή χορηγείται από την εταιρεία POLYGREEN ως φόρος τιμής στον Παναγιώτη Μανωλόπουλο, Διπλωματούχο Χημικό Μηχανικό και απόφοιτο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών ΧΗΜΗΠΕΡ. Ο Παναγιώτης για 11 συναπτά έτη, εργάστηκε με ζήλο στην εταιρεία και συνέβαλε καθοριστικά στον αγώνα διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων ταξιδεύοντας σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, μια δράση που δυστυχώς διακόπηκε απότομα όταν ο ίδιος υπέστη ανακοπή καρδιάς στην ηλικία των 41 ετών, ενώ βρισκόταν σε ένα από αυτά τα ταξίδια.

Με καταγωγή από τη Νέα Ιωνία και μια οικογένεια να βρίσκεται πάντα δίπλα του σε κάθε πρωτοβουλία, ο Παναγιώτης άφησε έντονα το αποτύπωμά του στα ακαδημαϊκά, περιβαλλοντικά και κυρίως στα… ανθρώπινα δεδομένα. Αυτή την ιστορία μας διηγήθηκαν με συγκίνηση η κα Ειρήνη και ο κ. Γρηγόρης Μανωλόπουλος, οι γονείς του Παναγιώτη, και η εφημερίδα μας τη μοιράζεται μαζί σας με την ελπίδα ότι θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για όλους.

Ένας δραστήριος άνθρωπος

Ο Παναγιώτης γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία, όπου διέμεναν οι γονείς του και όταν ήταν 2 χρονών μετακόμισαν στη Λυκόβρυση, όπου και τελείωσε το σχολείο. Την πρώτη φορά που έδωσε Πανελλήνιες πέρασε στη Γεωπονική αλλά δεν πήγε, γιατί όπως μας εξηγεί η κα Ειρήνη είχε βάλει στόχο να γίνει Χημικός Μηχανικός κάτι που και κατάφερε αποφοιτώντας από το ΕΜΠ, ενώ παράλληλα εργαζόταν σε εταιρία διαχείρισης πλαστικών. Στη συνέχεια απέκτησε το μεταπτυχιακό του στο πρόγραμμα “Περιβαλλοντική και Υγειονομική Μηχανική” του Πολυτεχνείου Κρήτης, και εντάχθηκε στο δυναμικό της εταιρίας POLYGREEN, αποκτώντας εν τέλει 15 χρόνια εργασιακή προϋπηρεσία και περισσότερα από 10 χρόνια εμπειρίας στον τομέα της διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις ως αλεξιπτωτιστής, ήταν λαμπαδηδρόμος το 2004 και ασχολήθηκε με το χόκεϊ επί χόρτου. Έφυγε στις 21 Οκτωβρίου του 2020 από ανακοπή, ενώ ήταν σε ταξίδι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για το περιστατικό του MSC Honam και υπολειπόταν ένας μήνας για να ολοκληρώσει το έργο και να επιστρέψει. Ο αδερφός του είναι κι αυτός Χημικός Μηχανικός.

Με πάθος και όραμα για το περιβάλλον

Όπως αναφέρει η κα Ειρήνη, τόσο μέσα από τις σπουδές, όσο και μέσα από την εργασία αναδείχθηκε το ενδιαφέρον του για θέματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον: “Αφού τελείωσε το μεταπτυχιακό, βρέθηκε μπροστά η εταιρία που τώρα ονομάζεται POLYGREEN. Και ξεκίνησε να πηγαίνει ταξίδια. Αυτή η εταιρεία κάνει απορρυπάνσεις στη θάλασσα και τη γη, παίρνει προγράμματα μέσω ΟΗΕ σε χώρες τριτοκοσμικές που τα φυτοφάρμακα αφθονούν, οπότε και ο Παναγιώτης πήγαινε σε όλες αυτές τις χώρες, ειδικά στην υποσαχάρεια Αφρική.”

Ειδικότερα, είχε εκτελέσει με επιτυχία μεγάλα και απαιτητικά έργα διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων σε περισσότερες από 15 χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, όπως το Κόσοβο, το Μπενίν, το Καζακστάν, την Αιθιοπία, τον Λίβανο, την Ουγκάντα, τη Μποτσουάνα, την Τουρκία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο. Ήταν επίσης συντονιστής έργων αποκατάστασης και διαχείρισης αποβλήτων από καταστροφικά ατυχήματα, όπως η διαρροή πετρελαίου στον Σαρωνικό κόλπο το 2017 που προκλήθηκε από την βύθιση του Δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» .

Ήταν ειδικός σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας, στη διαχείριση αμιάντου και στη μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων και αποβλήτων, λαμβάνοντας αναγνωρισμένες πιστοποιήσεις. Έχοντας εξαιρετικές κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, κατάφερε να δημιουργήσει μακροχρόνιες σχέσεις με πελάτες όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, καθώς και περιβαλλοντικά γραφεία σε όλο τον κόσμο και ειδικότερα στις χώρες όπου εργάστηκε σε μακροπρόθεσμη βάση.

“Δεν είχε φόβο σε τίποτα”

Όταν ρωτήσαμε την κα Ειρήνη αν φοβόταν που ο Παναγιώτης πήγαινε στα ταξίδια η ίδια, όπως είναι λογικό, απάντησε καταφατικά λέγοντάς μας: “Όταν ήταν στο Μπενίν δίπλα στη Νιγηρία έβραζε η έμπολα. Κάθε μέρα στο τηλέφωνο μου έλεγε «μαμά μην ανησυχείς, τα παραλένε οι δημοσιογράφοι», για να με καθησυχάζει. Αλλά δεν σταμάταγε πουθενά, αν ήταν να πάει πήγαινε, δεν έλεγε “Α επειδή δίπλα υπάρχει η έμπολα εγώ δεν πάω”. Φόβο δεν είχε σε τίποτα, πάντα ήταν μπροστάρης και τολμούσε”. […] Κάποια περίοδο ζήτησε να μείνει Αθήνα, αλλά όταν πέρασε λίγος καιρός ξαναέφυγε, μου έλεγε “δεν μπορώ μέσα σε ένα γραφείο, εγώ έχω μάθει να δουλεύω έξω”. Το λαχταρούσε αυτό που έκανε, του άρεσε που πήγαινε σε χώρες που δεν θα πήγαινε ποτέ, που έβλεπε τις κουλτούρες άλλων χωρών, άλλων λαών.”

Έμπνευση για τη νέα γενιά

Η κα Ειρήνη και ο κ. Γρηγόρης δεν έκρυψαν τη συγκίνησή τους για την εκδήλωση που διοργάνωσε το Πολυτεχνείο Κρήτης προς τιμήν του γιου τους. “Είδα τον καθηγητή του, ο οποίος έκλαιγε και μου είπε τα καλύτερα για το παιδί μου. Ήταν ένα παιδί που ήταν και στο μάθημα και στη διασκέδαση πρώτος. Μου έλεγε ότι “έπαιρνε άλλη ζωντάνια το κτίριο όταν ξέραμε ότι ο Παναγιώτης είναι εκεί”. Δεν ήθελε να βλέπει ανθρώπους γύρω του στεναχωρημένους και πάντα προσπαθούσε να τους κάνει να ξεχάσουν αυτό που έχουν, έστω και προς στιγμήν, κάτι που το είχε από μικρός. Αλλά αγάπησε τους ανθρώπους περισσότερο με τα ταξίδια που έκανε. Στεναχωριόταν με πολλά πράγματα που έβλεπε εκεί και περισσότερο στεναχωριόταν με τα παιδιά που τα έβλεπε να πηγαίνουν μαζί με τους γονείς να δουλεύουν στα χωράφια”, είπε χαρακτηριστικά η μητέρα του και προσθέτει: “Ήταν πολύ συγκινητική βραδιά. Τα συναισθήματά μας ήταν από το ναδίρ στο ζενίθ. Νιώσαμε μια ψυχική ανάταση για όλα αυτά που ακούσαμε για το παιδί μας και από τους καθηγητές του και από τον κ. Πολυχρονόπουλο, τον ιδρυτή της εταιρίας.”. Κλείνοντας όταν τους ρωτήσαμε με ποιο τρόπο πιστεύουν ότι ο Παναγιώτης θα εμπνεύσει τα νέα παιδιά χρησιμοποίησαν μια φράση των καθηγητών του Πολυτεχνείου στους φοιτητές που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση: «Ήταν ο άνθρωπος, το παλικάρι, που αυτό που σπούδασε το έκανε τρόπο ζωής του και σας εύχομαι πραγματικά να ακολουθήσετε τα βήματά του».