“Πρώτο λάθος, πρώτη ήττα”, του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα

Άρθρο του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα, Δικηγόρου και π. Δημάρχου Μεταμόρφωσης στο Χ-τύπο

 

Από το 2015  που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέρασε στην πρώτη γραμμή μέχρι την περασμένη Κυριακή, μέτραγε μόνο νίκες και θριάμβους.

– Κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, ανατρέποντας το πανίσχυρο νεο-Καραμανλικό σύστημα.

– Νίκησε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 και αμέσως μετά στις ευρωεκλογές, αφήνοντας πίσω τον ΣΥΡΙΖΑ, με διαφορά 9,37 μονάδων.

– Επικράτησε με διαφορά 8,32 μονάδων και πλειοψηφία 158 εδρών στις εθνικές εκλογές του 2019.

– Συνέτριψε τον ΣΥΡΙΖΑ στις διπλές εκλογές του 2023, με διαφορά 20,72 μονάδων το Μάιο και 22,73 τον Ιούνιο, κατακτώντας και πάλι πλειοψηφία 158 εδρών.

Η διαρκώς εντεινόμενη κυριαρχία του έδειχνε ότι δεν βαρυνόταν με το «προπατορικό αμάρτημα» της υστέρησης στην πολιτική τακτική, εξ αιτίας του οποίου ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χρειάστηκε τρεις αλλεπάλληλες εκλογές για να κατακτήσει 150 έδρες στη Βουλή και η Ντόρα Μπακογιάννη έχασε τη δεδομένη ηγεσία της Ν.Δ και συνακόλουθα την πρωθυπουργία.

* * *

Ύστερα ήρθαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, τρεις μόλις μήνες μετά το διπλό θρίαμβο στις εθνικές, με προεξοφλημένο το  πολιτικό τους ενδιαφέρον.

Λογικά,  ενδιέφεραν  τον μικρόκοσμο της Αυτοδιοίκησης και μόνο οριακά κεντρική πολιτική και κόμματα.

Η αμήχανη και παραζαλισμένη αντιπολίτευση προσπαθούσε να διεκπεραιώσει όπως – όπως την άχαρη  εκλογική διαδικασία, χωρίς διάθεση πολιτικοποίησης, μιας μάταιης μάχης.

Ξαφνικά και απροσδόκητα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετέτρεψε τις ανιαρές και αδιάφορες εκλογές, σε θέμα μείζονος πολιτικής!

«Υπεροψίαν και μέθην» είχεν ο Κυριάκος; Κακές εισηγήσεις; Εσφαλμένη εκτίμηση; Ανάδυση της  οικογενειακής αδυναμίας στην τακτική;

Μια αχρείαστη επιλογή, που στοίχησε στον ίδιο την πρώτη του ήττα και ανακίνησε το πολιτικό σκηνικό.

***

Παραδόξως, το αρχικό λάθος συνεχίστηκε εντονότερο και  μετά τα πολύ ικανοποιητικά  αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής. Μια δήλωση ικανοποίησης, συνδυασμένη με εύσχημη απόσυρση του «13 +3» και του γαλάζιου χάρτη, αρκούσε για  ακύρωση της  πολιτικοποίησης και αυτοπαγίδευση.

Ο Κ. Μητσοτάκης επέμεινε στο λάθος, βάζοντας  απέναντι ακόμα και δικούς του υποψήφιους Περιφερειάρχες.

Χρυσή ευκαιρία για κάθε αντιμητσοτακικό, πάσης φύσεως  και κατηγορίας, να σπεύσει να ψηφίσει εκδικητικά στις επαναληπτικές.

* * *

Κάπως έτσι, μέσα σε κλίμα χαλαρότητας, η δεύτερη Κυριακή, κατέληξε σε ένα μικρό προσωπικό  «Βατερλώ» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θα έχει συνέπειες; Ασφαλώς!

Οι εντυπώσεις που προκλήθηκαν είναι πολύ ισχυρές, για να μείνουν χωρίς συνέπειες, (παρ’ ότι τα αριθμητικά δεδομένα δεν είναι το ίδιο εντυπωσιακά).

Πρώτη σκιά στην εικόνα του ακαταμάχητου πρωθυπουργού, ευκαιρία για τους πικραμένους της Ν.Δ και μικροκραδασμοί εσωκομματικά, ένεση  αισιοδοξίας στην αντιπολίτευση, έκτακτη κινητικότητα στην παγωμένη πολιτική επιφάνεια.

Το κερδισμένο στις εντυπώσεις και την ουσία ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να χαίρεται και να αισιοδοξεί:  Η αστοχία Μητσοτάκη, σε συνδυασμό με την αποσάθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, διευκολύνει τη θεαματική ανάδειξή του σε αξιωματική αντιπολίτευση στις Ευρωεκλογές.

Ευεργετική συνέπεια ενός λάθους……..