Guardian: «Ανόητη η διαμάχη, επιστρέψτε τα Γλυπτά του Παρθενώνα στους Έλληνες και στην Αθήνα»

«Ο καυγάς για τα Γλυπτά του Παρθενώνα είναι τουλάχιστον ανόητος. Ο Ρίσι Σούνακ φωνάζει «Δικό μου, δικό μου» σαν παιδί σε παιδική χαρά. Αρνείται να πιεί ένα τσάι με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης γελάει. Το έθνος χασμουριέται – οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πάνω από τους μισούς θα είναι ευτυχείς να δουν τα μάρμαρα να επιστρέφουν στον τόπο τους, ενώ μόνο λίγο πάνω από το 20% θέλουν να μείνουν.

Κάθε πολιτισμένος Βρετανός γνωρίζει ότι πρέπει να εκτίθενται εκεί που ανήκουν – στην πρώην πατρίδα τους, την Αθήνα. Πόσο διασκεδαστικό είναι να αναζητούμε έξυπνους λόγους για τους οποίους αυτό δεν πρέπει ποτέ να συμβεί», γράφει ο Guardian.

«Η αγωνία του Σούνακ να γίνεται καθημερινά πρωτοσέλιδο «ξεφεύγει» μέρα με τη μέρα», λέει ο Σάιμον Τζένκινς και περιγράφει την «διαμάχη» ανάμεσα σε Λονδίνο και Αθήνα. Παράλληλα, αναφέρει ότι η Βρετανία έχει νόμιμο τίτλο όσον αφορά στα αγάλματα, αλλά οι νόμοι μπορούν να αλλάξουν.

«Ο Λόρδος Έλγιν πιθανότατα τα έσωσε από την καταστροφή, αν και αργότερα καταστράφηκαν κατά τον καθαρισμό τους. Ο επαναπατρισμός τους μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο αν θέλετε να το κάνετε, αλλά όχι αν δεν το κάνετε. Είναι αλήθεια ότι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τα μάρμαρα στο Λονδίνο από ό, τι στην Αθήνα, αλλά δεν τα βλέπουν ολοκληρωμένα. Δεν μεταφέρουμε τις πυραμίδες στο Λονδίνο για να κάνουμε μεγαλύτερη εντύπωση».

«Το ζήτημα των μαρμάρων αφορά την ακεραιότητα μιας από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές συνθέσεις της Ευρώπης. Τα αγάλματα αυτά προήλθαν από την πηγή του ευρωπαϊκού πολιτισμού στην πιο διαμορφωτική στιγμή του, τον 5ο αιώνα π.Χ», γράφει και χαρακτηρίζει τα Γλυπτά του Παρθενώνα ως το «διαμάντι του στέμματος» για τους Έλληνες, ενώ καλεί την βρετανική κυβέρνηση να δείξει ανωτερότητα και να μην ταπεινώνει άλλο τον εαυτό της.

Επιπλέον, μιλάει για μετα-αυτοκρατορική αλαζονεία: «Η κυβέρνηση της Βρετανίας λέει στον υπόλοιπο κόσμο: μπορεί να έχετε πάρει πίσω την ανεξαρτησία σας, αλλά δεν παίρνετε τα αντικείμενά σας. Κανένα από αυτά τα εκατομμύρια αντικείμενα δεν δημιουργήθηκε για να κλειδωθεί στο διηνεκές σε ένα υπόγειο του Λονδίνου. Τα περισσότερα κατασκευάστηκαν σε μακρινές χώρες, των οποίων οι πολίτες μπορεί να είναι υπερήφανοι που τα εκθέτουν δημόσια.

Δεν υπάρχει τίποτα ιερό σε ένα μουσείο. Είναι ένα αφύσικο μέρος για να αφήσετε χιλιάδες αντικείμενα παγωμένα στο χρόνο και τον τόπο, ευάλωτα σε κλοπή και φθορά. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα μουσεία έχουν πάρα πολλά πράγματα, πάρα πολλά. Θα πρέπει να τα διανείμουν στον υπόλοιπο κόσμο. Η επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό προηγούμενο», κατέληξε.