Ομόφυλα ζευγάρια – Πώς ο Μητσοτάκης έσπασε το ταμπού μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών

*Ποια είναι η νέα μεγάλη πλειοψηφία
*Οι διαφωνίες στην “γαλάζια” Κ.Ο.
*Τι συμβαίνει σε ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ
*Οι πρωτοβουλίες του Ανδρέα το ΄80

Νέο τοπίο διαμορφώνεται στην πολιτική ζωή της χώρας με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, το οποίο σπάει τους παραδοσιακούς διαχωρισμούς των όρων μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών δυνάμεων.

Η νομοθετική πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, ήταν λογικό να πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις στο ακροατήριο του κυβερνώντος κόμματος, κάτι που γίνεται σαφές από τις παρεμβάσεις πολλών βουλευτών της Ν.Δ.

Η εκτίμηση που κυριαρχεί είναι ότι περίπου 70 “γαλάζιοι” βουλευτές διαφωνούν με τις προωθούμενες ρυθμίσεις και το Μαξίμου θα ήταν ευχαριστημένο εάν ο αριθμός αυτός περιοριστεί στους 30.

Οι βουλευτές της Ν.Δ. με βάση τον παραδοσιακό διαχωρισμό που ξέραμε έως τώρα, απευθύνονται σε πιο συντηρητικά εκλογικό ακροατήρια και ένα βαθμό ήταν λογικό να τοποθετούνται αρνητικά στο προωθούμενο νομοσχέδιο

Αυτό που σίγουρα περίμεναν ελάχιστοι ήταν ότι αντιρρήσεις και μάλιστα έντονες, θα υπήρχαν και σε κόμματα που χαρακτηρίζονταν έως τώρα προοδευτικά, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Στην αξιωματική αντιπολίτευση το χορό άνοιξε η Αθηνά Λινού, η οποία έχει στενές σχέσεις με την εκκλησία και “άδειασε” τη νομοθετική πρόταση του κόμματός της με αιχμή το ζήτημα της παρένθετης μητρότητας.

Ακολούθησε ο βουλευτής Μαγνησίας, Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, ο οποίος δήλωσε πως έχει ενστάσεις για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, ζητώντας να παραμείνει ως έχει το νομικό πλαίσιο.

Το αποκορύφωμα ήταν ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος διαφώνησε με το νομοσχέδιο, λέγοντας ότι “δεν μπορεί να ανέβει κανείς πάνω από 300 μέτρα υψόμετρο και να ανοίξει συζήτηση για άλλο θέμα”.

Ενστάσεις διατυπώνονται και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα ο Σταύρος Μιχαηλίδης από τη Χίο που εξέφρασε ήδη δημοσίως την αντίθεσή του στις προωθούμενες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου.

Στη γραμμή της καταψήφισης ή της αποχής φέρονται να είναι άλλοι δύο βουλευτές ο Παναγιώτης Παρασκευαΐδης από τη Λέσβο και ο Βασίλης Νικολαΐδης, ο οποίος εκλέγεται στη Δράμα.

Η νέα πλειοψηφία

Όπως γίνεται αντιληπτό, η διαφωνία τόσο των κυβερνητικών βουλευτών, όσο και των συναδέλφων τους από τον ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, δεν έχει ως βάση της, τον παραδοσιακό διαχωρισμό μεταξύ προόδου και συντήρησης.

Η νέα σύγκρουση θέσεων και απόψεων έχει ως αφετηρία της, τον εκσυγχρονισμό της χώρας και το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια δίνει στον καθένα τη δυνατότητα να επανατοποθετήσει τον εαυτό του.

Υπ’ αυτή την έννοια, το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα σε βουλευτές της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να συμπορευτούν, για να γίνει το αναγκαίο βήμα προς την προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα.

Με την ίδια λογική, απέναντι στο νομοσχέδιο μπορούν να βρεθούν βουλευτές και από τα τρία κόμματα, που ο ηθικός τους κώδικας και τα πιστεύω τους, δεν τους επιτρέπει την ψήφιση τέτοιων διατάξεων.

Η νέα μεγάλη πλειοψηφία περιλαμβάνει βουλευτές κομμάτων για τους οποίους τα ζητήματα της ισότητας και των ατομικών δικαιωμάτων είναι αξιακού χαρακτήρα και δεν μπαίνουν στο ζύγι των δημοσκοπήσεων.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης προχώρησε σε μια μεγάλη και αναγκαία μεταρρύθμιση που δίνει δικαιώματα στη μειοψηφία και ταυτόχρονα κάνει ακόμη πιο δυνατή τη δημοκρατία

Με τον τρόπο αυτό, όπως γίνεται αντιληπτό έσπασε πολλά παραδοσιακά ταμπού και γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός από συντηρητικό κόμμα στην Ελλάδα που παίρνει μια νομοθετεί μια τόσο σημαντική πρωτοβουλία.

Ο ζωτικός χώρος

Ας μην ξεχνάμε ότι η έως τώρα κραταιά άποψη ήταν πως τις μεγάλες αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο τις έκανε η Κεντροαριστερά, αλλά ο πρωθυπουργός απέδειξε στην πράξη ότι το προοδευτικό ακροατήριο είναι ο ζωτικός του χώρος.

Ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο ανέδειξε στην πράξη τα βήματα προς τα εμπρός που έχει κάνει η Κεντροδεξιά, αλλά επιβεβαίωσε ότι είναι ένας μεταρρυθμιστής πολιτικός που δεν διστάζει να έρχεται σε σύγκρουση και με το κόμμα του.

Γνώριζε από την αρχή ότι το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να περάσει μόνον με τις ψήφους των βουλευτών της Ν.Δ., καθώς το νομοσχέδιο δεν συνάδει με τις αρχές και τις αντιλήψεις της παράταξής του.

Τόλμησε όμως να έρθει σε σύγκρουση, με το σκεπτικό ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει μια ευρωπαϊκή χώρα και να αποδώσει νομικά δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες.

Η σημασία της πρωτοβουλία του πρωθυπουργού θα φανεί στο εγγύς μέλλον, όταν θα πέσει ο κουρνιαχτός και σταδιακά ο πολιτικός γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, θα είναι κάτι το συνηθισμένο.

Όπως ο Ανδρέας το ‘80

Υπ’ αυτή την έννοια, το νομοσχέδιο ίσως αποδειχτεί πολύ πιο σημαντικό από τη μεγάλη τομή που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν καταργούσε την προίκα και καθιέρωνε τον πολιτικό γάμο.

Οι παλιότεροι ίσως να θυμούνται τις αντιδράσεις κυρίως από την εκκλησία- κάτι που συμβαίνει και σήμερα-, αλλά πλέον όλοι αναγνωρίζουν πόσο σημαντικές ήταν οι πρωτοβουλίες που έγιναν πράξη τη δεκαετία του ‘80.