Ισορροπίες τρόμου στα κόμματα της Κεντροαριστεράς

Με πολλές προσδοκίες αλλά και πλήθος ερωτημάτων ξημέρωσε το 2025 για τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη δυναμική που θα αναπτύξουν το αμέσως προσεχές διάστημα.

Τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πλήρη εξέλιξη οι διεργασίες για την ανασυγκρότησή τους, ενώ κρίσιμη είναι η χρονιά τόσο για τη Νέα Αριστερά όσο και για το Κίνημα Δημοκρατίας του Κασσελάκη.Στο ερώτημα εάν υπάρχουν προϋποθέσεις για συνεργασία αυτών των κομμάτων, η απάντηση είναι αρνητική, καθώς κάθε κόμμα έχει τη δική του στρατηγική και τις δικές του πολιτικές στοχεύσεις.Αυτό στην πράξη σημαίνει πως οι όποιες συγκλίσεις είναι συγκυριακές, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να μη διαμορφώνουν οι προϋποθέσεις ώστε να αμφισβητηθεί η πολιτική ηγεμονία του Κ. Μητσοτάκη.Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση του Παύλου Γερουλάνου για αμφίπλευρη διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ προς άλλα κόμματα της Αριστεράς με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόστιμο πυροδότησε θύελλα εσωκομματικών αντιδράσεων.Εάν σκεφτεί κανείς ότι ο Νίκος Παπανδρέου, ο οποίος στήριξε τον κ. Γερουλάνο στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές είπε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στο 5%, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος.

Αυτονομία
Ο Ν. Ανδρουλάκης υποχρεώθηκε να βάλει φρένο σε ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι στη δική του κυβέρνηση δεν θα υπάρχουν ούτε δραχμιστές ούτε ακροδεξιοί, θυμίζοντας έτσι με ποιους κυβέρνησε ο Αλέξης Τσίπρας.
Στην ουσία, θέλοντας και μη, συνεχίζει τη στρατηγική του αυτόνομου ΠΑΣΟΚ, που περιλαμβάνει τον επαναπατρισμό όσων βρήκαν “καταφύγιο” στον ΣΥΡΙΖΑ και άνοιγμα σε απογοητευμένους από τη Ν.Δ. Κεντρώους ψηφοφόρους.
Η Χ. Τρικούπη έχει ως βασικό της στόχο τη δημοσκοπική της άνοδο με ποσοστά άνω του 20%, προκειμένου να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στην κοινωνία ότι αποτελεί την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Στην παρούσα φάση βέβαια το μόνο που έχει καταφέρει είναι να έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απέχει πολύ από τον στόχο να μπορεί να αντιμετωπίσει στα ίσια την κυβερνητική παράταξη.

Αντίπαλο δέος
“Πράσινοι” βουλευτές αναγνωρίζουν ότι η αλλαγή συσχετισμών απαιτεί χρόνο και συστηματική προσπάθεια, δεν κρύβουν όμως ότι τα δύσκολα θα αρχίσουν εάν το ΠΑΣΟΚ δεν σπάσει το φράγμα του 20%.
Σε μια τέτοια περίπτωση όπως γίνεται αντιληπτό και τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ θα παραμείνουν στάσιμα και κυρίως, δεν θα μπορεί να πείσει ότι αποτελεί το αντίπαλο δέος της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Νέο όραμα
Το μεγάλο στοίχημα για τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι να αναδείξει την διαφορά του ΠΑΣΟΚ από τη Ν.Δ. αγκαλιάζοντας και ενώνοντας τους μη προνομιούχους, αλλά και τα μεσαία στρώματα.
Στην ουσία δηλαδή καλείται να παρουσιάσει ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει την κοινωνία με προγραμματική και ανατρεπτική αντιπολίτευση στη κυβέρνηση, κάτι που πρέπει να κάνει άμεσα για να μη χάνει το παιχνίδι.

Σε ρηχά νερά
Η μακρά περίοδος εσωστρέφειας έχει φέρει τα πάνω κάτω στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κινείται σε ρηχά νερά και είναι δύσκολο να μπορέσει να προβλέψει κανείς εάν είναι σε θέση να κάνει πράξη την ανάκαμψη.
Ο Σ. Φάμελλος έχει καταφέρει να κάνει πράξη την εσωκομματική ηρεμία, είναι όμως προφανές με βάση τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ότι δεν αρκεί για να μεγαλώσουν τα ποσοστά του κόμματος.

Η μεγάλη επιστροφή;
Στην Κουμουνδούρου δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη θα αρχίσει με την επιστροφή βουλευτών και στελεχών της Νέας Αριστεράς, η οποία πνέει τα λοίσθια.
Η αρχή έγινε με τη στήριξη από πλευράς Νέας Αριστεράς της υποψήφιας του ΣΥΡΙΖΑ για την Προεδρία της Δημοκρατίας Λούκας Κατσέλη, αλλά είναι βέβαιο ότι από μόνη της δεν αρκεί.
Οι πρόσφατες ευρωεκλογές, αλλά και όλες οι έρευνες κοινής γνώμης δείχνουν ότι η προσπάθεια για κάτι διαφορετικό στο χώρο της Αριστεράς απέτυχε παταγωδώς και είναι μονόδρομος η επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ.
Μια τέτοια εξέλιξη βέβαια είναι πολύ νωρίς να πει κανείς ότι μπορεί να υλοποιηθεί στην παρούσα φάση, ενώ ουδείς μπορεί να παραβλέψει τις πολλές ενστάσεις που έχουν βουλευτές και των δύο κομμάτων.
Κοινό μυστικό είναι επίσης, ότι ακόμη και αθροιστικά να το δει κανείς, από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 7%-8% και η Νέα Αριστερά του Χαρίτση στο 1,5%-2%, δεν θα άλλαζε κάτι στους συσχετισμούς δυνάμεων.
Από την άλλη βέβαια, η επιστροφή θα άλλαζε τους συσχετισμούς στη Βουλή, καθώς θα έδινε τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να επιστρέψει στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να αναπτύξει νέα δυναμική.

Οι Κασσελίστας

Ζητούμενο για τον Στ. Κασσελάκη είναι να μπορέσει να δημιουργήσει μια δική του Κ.Ο. προκειμένου να έχει λόγο τόσο στο Κοινοβούλιο όσο και στα τηλεοπτικά πάνελ και να παραμείνει “ζωντανός” στο πολιτικό παιχνίδι.
Σε δημοσκοπικό επίπεδο κινείται στα όρια του 5%, απευθύνεται σε ακροατήρια που δείχνουν θυμό απέναντι στο πολιτικό σύστημα, αλλά ουδείς είναι σε θέση να κάνει ασφαλή πρόβλεψη για το εάν θα διατηρήσει τη δυναμική που έχει.
Πολιτικοί παρατηρητές τονίζουν πως δεν υπάρχουν άλλοι “Κασσελίστας” στον ΣΥΡΙΖΑ και πως εάν πάει καλά θα προκαλέσει πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ και τον στόχο που έχει θέσει για ένα ποσοστό άνω του 20%.
Όπως εξηγούν η δύναμη του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην επαρχία και όχι στα αστικά κέντρα στα οποία πάει καλά ο κ. Κασσελάκης, ο οποίος μπορεί να διεμβολίσει ένα πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο και να προκαλέσει πρόβλημα στον κ. Ανδρουλάκη.