Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Φέντερερ στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του
Σε όλη την οικογένεια του τένις και όχι μόνο,
Από όλα τα δώρα που μου προσέφερε το τένις όλα αυτά τα χρόνια, το μεγαλύτερο, δίχως αμφιβολία, είναι ο κόσμος που συνάντησα σε αυτήν την πορεία: οι φίλοι, οι αντίπαλοι και πάνω απ’ όλα οι φίλαθλοι που δίνουν ζωή στο άθλημα. Σήμερα, θέλω να μοιραστώ ορισμένα νέα με όλους σας.
Όπως γνωρίζετε πολλοί, τα προηγούμενα τρία χρόνια μου παρουσιάστηκαν προκλήσεις με τη μορφή τραυματισμών και χειρουργείων. Δούλεψα σκληρά για να επιστρέψω σε πλήρη ανταγωνιστική κατάσταση. Αλλά γνωρίζει επίσης τις δυνατότητες του σώματός μου και τα όριά του και το μήνυμά του τελευταία ήταν ξεκάθαρο. Είμαι 41 ετών. Έχω δώσει πάνω από 1.500 αγώνες σε 24 χρόνια. Το τένις μου συμπεριφέρθηκε περισσότερο γενναιόδωρα από όσο θα μπορούσα να ονειρευτώ και τώρα πρέπει να αναγνωρίσω πότε είναι η στιγμή να τελειώσω την επαγγελματική καριέρα μου.
Το Laver Cup της επόμενης εβδομάδα στο Λονδίνο θα είναι η τελευταία διοργάνωση ATP. Θα παίξω κι άλλο τένις στο μέλλον φυσικά, αλλά όχι σε Grand Slams ή στο ATP Tour.
Είναι η γλυκόπικρη απόφαση, επειδή θα μου λείψουν όλα όσα μου έδινε το τουρ. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν τόσα που μπορώ να γιορτάσω. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν από τους πιο τυχερούς ανθρώπους στη Γη. Μου δόθηκε ένα ξεχωριστό ταλέντο να παίζω τένις και το έκανα σε ένα επίπεδο που ποτέ δεν φανταζόμουν, για πολύ περισσότερο καιρό από όσο θα μπορούσα να σκεφτώ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω ειδικά την καταπληκτική σύζυγό μου Μίρκα, η οποία έζησε κάθε λεπτό μαζί μου. Με προειδοποιούσε πριν από τους τελικούς, έβλεπε αμέτρητα παιχνίδια ακόμα κι όταν ήταν οκτώ μηνών έγκυος και υπέμεινε την ιδιαίτερη πλευρά μου στο δρόμο με την ομάδα μου για πάνω από είκοσι χρόνια. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τα τέσσερα υπέροχα παιδιά μου για την υποστήριξή τους, πάντα διψασμένα να εξερευνήσουν νέα μέρη και να δημιουργήσουν υπέροχες αναμνήσεις στην πορεία. Το να δω την οικογένειά μου να με υποστηρίζει από τις κερκίδες είναι ένα συναίσθημα που θα κρατώ για πάντα.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και να αναγνωρίσω την προσφορά των αγαπητών γονιών μου και της αγαπημένης αδερφής μου, χωρίς τους οποίους τίποτε δεν θα ήταν εφικτό. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους πρώην προπονητές μου που πάντα με καθοδηγούσαν στη σωστή κατεύθυνση. Ήσασταν υπέροχοι! Και στην Ομοσπονδία Τένις της Ελβετίας, που με πίστεψε ως νεαρό και μου έδωσε ιδανική εκκίνηση στην καριέρα μου.
Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω και να αναγνωρίσω την εκπληκτική ομάδα μου, τον Ιβάν, τον Ντάνι, τον Ρόλαντ και ειδικά τους Σεβ και Πιερ, που μου έδωσαν την καλύτερη συμβουλή και ήταν πάντα εκεί για μένα. Επίσης τον Τόνι, που διαχειρίστηκε δημιουργικά την επιχείρησή μου για πάνω από 17 χρόνια. Είστε όλοι απίστευτοι και αγάπησα κάθε λεπτό μαζί σας.
Θέλω να ευχαριστήσω τους πιστούς σπόνσορές μου, που είναι πραγματικοί συνεργάτες μου και τις σκληρά εργαζόμενες ομάδες και τα τουρνουά στο ATP Tour, που συνεχώς μας καλωσόριζαν όλους με καλωσύνη και φιλοξενία.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους ανταγωνιστές μου στα κορτ. Ήμουν αρκετά τυχερός να παίξω τόσα επικά ματς που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μονομαχήσαμε δίκαια, με πάθος και ένταση, και έδινα πάντα τον καλύτερο εαυτό μου για να σεβαστώ την ιστορία του παιχνιδιού.
Αισθάνομαι εξαιρετικά ευγνώμων. Δώσαμε ώθηση ο ένας στον άλλον, και μαζί πήγαμε το τένις σε νέα επίπεδα. Πάνω από όλα θα πρέπει να προσφέρω ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στους απίστευτους οπαδούς. Δεν θα μάθετε ποτέ πόση δύναμη και πίστη μού δώσατε.
Το εμπνευσμένο συναίσθημα το να περπατώ μέσα σε γεμάτα γήπεδα και αρένες ήταν ένας από τους τεράστιους ενθουσιασμούς στη ζωή μου. Χωρίς εσάς, αυτές οι επιτυχίες θα ήταν μοναχικές και δεν θα ήταν γεμάτες με χαρά και ενέργεια.
Τα τελευταία 24 χρόνια στο τουρ ήταν μία εκπληκτική περιπέτεια. Ενώ μερικές φορές έμοιαζε σαν να κράτησε 24 ώρες, ήταν τόσο βαθιά και μαγικά που μοιάζουν σαν να κράτησαν μία ζωή. Είχα την τεράστια τύχη να παίξω για εσάς σε πάνω από 40 διαφορετικές χώρες.
Γέλασα και έκλαψα, αισθάνθηκα χαρά και πόνο και πάνω από όλα αισθάνθηκα απίστευτα ζωνταός. Μέσα από τα ταξίδια μου, γνώρισα πολλούς υπέροχους ανθρώπους που θα παραμείνουν για πάντα φίλοι μου, οι οποίοι με συνέπεια αφαίρούσαν χρόνια από τα γεμάτα προγράμματά τους για να έρθουν να με δουν να παίζουν σε όλο τον κόσμο. Σας ευχαριστώ.
Όταν άρχισε η αγάπη μου για το τένις, ήμουν ένα παιδί που μάζευε τις μπάλες στην πατρίδα μου, την Βασιλεία. Συνήθιζα να παρακολουθώ τους παίκτες με ένα αίσθημα θαυμασμού. Ήταν σαν γίγαντες για μένα και άρχισα να ονειρεύομαι.
Τα όνειρά μου με οδήγησαν να δουλέψω σκληρότερα και άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου. Κάποιες επιτυχίες με γέμισαν αυτοπεποίθηση και ήμουν στο δρόμο για το πιο εκπληκτικό ταξίδι που οδήγησε σε αυτή την ημέρα. Οπότε, θέλω να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους σε αυτό τον κόσμο που βοήθησαν ώστε τα όνειρα ενός μικρού παιδιού από την Ελβετία που μάζευε τις μπαλες να γίνουν πραγματικότητα.
Τέλος, στον κόσμο του τένις: σας αγαπώ και δεν θα σας αφήσω ποτέ.
Ρότζερ Φέντερερ”.
