Το «αντίο» του δημάρχου Χαλανδρίου, Σίμου Ρούσσου, στον Κώστα Παττακό

Στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου, το απομεσήμερο της Δευτέρας 29 Απριλίου 2024, το Χαλάνδρι αποχαιρέτησε τον Κώστα Παττακό, τον επί 12 χρόνια δήμαρχο της πόλης, τον άνθρωπο «που μοίρασε απλόχερα τη ζωή του στην πόλη που αγάπησε», παρουσία πλήθους κόσμου, του δημάρχου Χαλανδρίου Σίμου Ρούσσου, των αιρετών της πόλης, πρώην υπουργών, στελεχών κομμάτων και εκπροσώπων φορέων.

Στο τελευταίο «αντίο», ο δήμαρχος Χαλανδρίου περιέκλεισε σε λίγες φράσεις την προσωπικότητα, το ήθος, το πολιτικό εκτόπισμα του Κώστα Παττακού, αλλά και το αποτύπωμα που άφησε στο Χαλάνδρι με τη ζωή και τη δράση του, δίνοντας την υπόσχεση ότι το μεγάλο του όνειρο, το νέο δημαρχείο Χαλανδρίου θα παραδοθεί στους πολίτες.

Αναλυτικά, ο δήμαρχος Χαλανδρίου ανέφερε:

«Ο Κώστας Παττακός δεν είναι πιά εδώ. Αναχώρησε δίνοντας μια ολιγόμηνη άνιση μάχη. Από αυτές που ακόμη και αυτός, ο επίμονος άνθρωπος δεν μπορούσε να κερδίσει. Τούτο το μεσημέρι, αρχή μεγαλοβδομάδας. Με τη θλίψη να πλανιέται στις γειτονιές της πόλης και την ψυχή μέχρι θανάτου περίλυπη.

»Είμαστε όλοι εδώ στον τελευταίο χαιρετισμό: Όσοι συμπορεύτηκαν μαζί του και μοιράστηκαν χαρές και πίκρες του ταξιδιού του. Όσοι βρέθηκαν απέναντι. Μα κι όσοι απλώς ανταμωθήκανε και γεύτηκαν το προνόμιο να διασταυρωθούν τα μονοπάτια τους. «Άλλη χαρά δεν είναι από τη χαρά που δίνεις. Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες», λέει κάπου ο ποιητής. Με ανιδιοτέλεια και αγάπη για τον πολίτη. Ευγένεια και ανοχή, που σμίλεψε μεθοδικά, υπομένοντας τις ταραχώδεις συνεδριάσεις της δεκαετίας του 90.

»Εξέπεμπε έναν ήχο μοναδικό, που περιείχε όλα όσα χρειάστηκε να πράξει αυτός ο άνθρωπος. Τις ευκαιρίες που δεν εκμεταλλεύθηκε αν και του δόθηκαν, εκείνες που δεν του δόθηκαν, αν και τις επεδίωξε, τις ατυχίες και τις αστοχίες, τα λάθη όλα, τις φορές που ταλαντεύτηκε και έγειρε ίσως.

»Όλα τα μικρά και τα μεγάλα που έπραξε ή παρέλειψε να πράξει. Ο ήχος ενός ανθρώπου με καταστάλαγμα που σου προκαλεί σεβασμό. Από εκείνη τη συνάντηση στο πατάρι του Τοπαλίδη, αρχές της δεκαετίας του 1990, μέχρι την τελευταία, το βράδυ των πρόσφατων δημοτικών εκλογών, ο Κώστας Παττακός παρέμεινε 35 χρόνια ατόφιος.

»Με εκείνη τη σπάνια ικανότητα να πείθει χωρίς να χειραγωγεί, να εμπνέει δίχως να παραπλανά, να αλλάζει δίχως να αναχωρεί, να υποχωρεί χωρίς να αλλάζει. Συνεπής στις ιδέες του, άνθρωπος με ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες, δεν δίστασε να συγκρουσθεί γι’ αυτό που πίστευε κοινό καλό.

»Ο Κώστας Παττακός μοίρασε τη ζωή του απλόχερα στην πόλη που αγάπησε. Τίμησε και τιμήθηκε επί 12 χρόνια από τους πολίτες, βάζοντας την προσωπική του σφραγίδα στην μορφή του Χαλανδρίου. Παθιασμένος και μαχητικός διάλεξε και πορεύτηκε δρόμο ανηφορικό, συχνά μοναχικό, πληρώνοντας το τίμημα. “Μια βδομάδα δρόμος το Ωσαννά από την Σταύρωση”, “ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος” συμβούλευε, με εκείνο το πικρό χαμόγελο κρεμασμένο στην άκρη των χειλιών του.

»Επέλεξε, χωρίς κανείς να του το ζητήσει, να κλείσει τον πολιτικό του κύκλο στο Χαλάνδρι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που τον άνοιξε το 1990. Υπηρετώντας με την τελευταία του πολιτική πράξη αυτό που πάντα πίστευε: την ενότητα, τον διάλογο και τη συνεργασία του αριστερού, προοδευτικού και δημοκρατικού χώρου.

»”Θάνατος είναι να μένουν τα πράγματα που ονειρεύεσαι στη μέση ” λέει κάπου ο Ελύτης. Τούτη την ώρα με τον ήλιο απέναντι να λούζει με φως το μεγάλο του όνειρο, το νέο δημαρχείο, τον αποχαιρετούμε με αγάπη και μια υπόσχεση: Θα το παραδώσουμε στους πολίτες, δήμαρχε. Κοιμήσου ήσυχα. “Όπως εκείνος που ‘χει κάνει πάντα το καθήκον του”», κατέληξε ο δήμαρχος Χαλανδρίου.

Το ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου – Θα κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη και το έργο του

Λίγο νωρίτερα, το Δημοτικό Συμβουλίου της πόλης, σε έκτακτη συνεδρίαση, στήριξε ομόφωνο ψήφισμα για την απώλεια του Κώστα Παττακού, ως ελάχιστη ένδειξη τιμής, όπου σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι το Δ.Σ. «σε συνεννόηση με την οικογένεια του εκλιπόντος θα βρει εν ευθέτω χρόνω, τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο για να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη και το έργο του».

Αναλυτικά το ψήφισμα αναφέρει:

Ο Κώστας Παττακός άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και την πόλη, την οποία υπηρέτησε επί τρεις θητείες από τη θέση του Δημάρχου Χαλανδρίου με δημοκρατική ευαισθησία, κοινωνική ενσυναίσθηση, πολιτική διορατικότητα και ανιδιοτέλεια.

Αφοσιωμένος στο έργο του, αγαπήθηκε από τους πολίτες και τους εργαζόμενους στο Δήμο και συνέδεσε το όνομά του με όραμα και έργα, όπως η μελέτη για την ανέγερση του νέου Δημαρχείου, το Προεδρικό Διάταγμα προστασίας της Ρεματιάς, τα έργα υπογειοποίησης της Αττικής Οδού.

Οραματιζόμενος πάντα μια πόλη φιλική προς τους πολίτες, μερίμνησε για τη δημιουργία νέων σχολικών κτιρίων και αθλητικών υποδομών, επέδειξε ιδιαίτερη φροντίδα στον Πολιτισμό και στο Αετοπούλειο, άλλαξε την εικόνα της πόλης με εκτεταμένες πεζοδρομήσεις στο κέντρο και τις γειτονιές.

Εγκάρδιος και ειλικρινής εξέφραζε πάντοτε καθαρά τις προοδευτικές του απόψεις, κερδίζοντας τον σεβασμό και την εκτίμηση πολιτικών φίλων και αντιπάλων.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου, αποχαιρετώντας τον, ως ένδειξη ελάχιστου φόρου τιμής προς το πρόσωπό του, αποφασίζει ομόφωνα:

► Να εκφράσει προς την οικογένεια του εκλιπόντος τη βαθιά θλίψη και τα ειλικρινή συλλυπητήρια του Σώματος.

► Να παραστεί σύσσωμο στην εξόδιο ακολουθία.

► Να τηρήσει ενός λεπτού σιγή κατά την πρώτη μετά την κηδεία τακτική συνεδρίασή του.

► Σε συνεννόηση με την οικογένεια του εκλιπόντος θα βρει εν ευθέτω χρόνω, τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο για να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη και το έργο του.