Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Πάσχα 2021

Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,

Αὐτή τήν νύκτα ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ οἰκουμενικός διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας μας, μᾶς ἐκάλεσε ὅλους νά ἀπολαύσουμε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως. Καί ὄντως αὐτό θά ζήσουμε κατά τήν ἱερά ἀγρυπνία τῆς Ἀναστάσεως καί τήν ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία, ἕνα συμπόσιο τῆς πίστεως.

Συμποσιάρχης ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστάς Κύριος. Μέλη αὐτοῦ τοῦ συμποσίου εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι, οἱ Ἅγιοι τῆς Πίστεώς μας, καθώς καί ἐμεῖς οἱ ταπεινοί Χριστιανοί πού ζοῦμε τώρα. Ὅλοι μαζί θά συμμετάσχουμε στήν εὐλογημένη αὐτή τράπεζα, στήν ὁποία ὁ Κύριος προσέφερε καί πάλι τόν ἑαυτό Του πρός βρῶσιν εἰς τούς πιστούς. Συνεπῶς ἐμεῖς, κοινωνώντας διά τῆς πίστεως μέ τόν Ἀναστάντα Κύριο, καί προπάντων κοινωνώντας τό Πανάγιον Σῶμα καί τό Τίμιον Αἷμα Του, γινόμαστε μέτοχοι καί κοινωνοί τῆς θείας, ἀκηράτου καί αἰωνίας ζωῆς Του, καθώς καί τῆς ἁγίας Του Ἀναστάσεως.
Ὅλο τό μυστήριο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, σύμφωνα μέ τόν διδάσκαλο τῆς οἰκουμένης Ἅγιο Ἀπόστολο Παῦλο, συνοψίζεται στό μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας. Λέγει χαρακτηριστικά ὁ ἅγιος Ἀπόστολος: «Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄ Κορ. ιε΄, 17). Καί τοῦτο, διότι ὁ κόσμος ἔχει πολλούς διδασκάλους, πολλούς ἱδρυτές θρησκειῶν. Ὅμως, λυτρωτή πού ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν τόν ἄνθρωπο, ἔχει μόνον ἕνα, τόν Σωτήρα μας Χριστό. Γι’ αὐτό μόνον ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σταυρωθείς καί Ἀναστάς, εἶναι ὁ Λυτρωτής τῶν ἀνθρώπων.

Συνεπῶς, καί ἐμεῖς Αὐτόν μόνο λατρεύουμε, Αὐτόν μόνο πιστεύουμε, Αὐτόν μόνο ἀκολουθοῦμε, Αὐτόν μόνο δοξάζουμε. Αὐτός μόνος καί κανείς ἄλλος, ὅσο σοφός καί ἄν ἦταν, ὅσο ἐνάρετος καί νά ἦταν, ὅσο ἅγιος καί νά ἦταν, δέν μπόρεσε νά ἀναστηθεῖ ἐκ νεκρῶν καί νά λυτρώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν χειρότερο ἐχθρό του, δηλαδή τόν θάνατο.
Αὐτό, λοιπόν, τό γεγονός τῆς Πίστεως, αὐτό τό ἱστορικό γεγονός, δηλαδή τήν Ἀνάσταση τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ μας, ἀπόψε ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι ἑορτάζουμε πανευφρόσυνα.
Ἡ ὑπόθεση τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι ἁπλῶς νά γίνει ἠθικώτερος ἀπ᾽ ὅ,τι ἦταν, οὔτε ἁπλῶς νά ἐξευμενίσει τόν Θεό, ὥστε νά ἐξασφαλίσει ἀπό Αὐτόν μία ἀθωωτική ἀπόφαση. Ἡ σωτηρία γιά μᾶς ἔγκειται στό νά μπορέσει ὁ νεκρός ἄνθρωπος νά ζωοποιηθεῖ, νά ἀναστηθεῖ. Ὡς ἐκ τούτου, μόνον ἐκεῖνος πού ζωοποιεῖ τόν ἄνθρωπο εἶναι Σωτήρ καί Λυτρωτής τῶν ἀνθρώπων.

Αὐτός, λοιπόν, ὁ Κύριός μας, προσφέρει σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα τήν ζωοποίηση. Παίρνει τόν νεκρό ἄνθρωπο καί τόν ζωντανεύει. Πρῶτα – πρῶτα παίρνει τόν πνευματικά νεκρό καί τόν καθιστᾶ πνευματικά ζωντανό. Μετά τήν πνευματική αὐτή ἀνάσταση τόν ἀνασταίνει καί σωματικά καί βιολογικά κατά τήν ἐσχάτη ἡμέρα, κατά τήν Δευτέρα παρουσία Του.
Πιστεύουμε ὅτι ἡ δεύτερη αὐτή Ἀνάσταση εἶναι γεγονός ἀναμφισβήτητο, διότι προηγεῖται ὁ ἀρραβώνας αὐτῆς τῆς Ἀναστάσεως, πού εἶναι ἡ πνευματική Ἀνάσταση. Ὅσοι, λοιπόν, Χάριτι Θεοῦ γίνονται ἀπ᾿ αὐτήν τήν ζωή μέτοχοι καί κοινωνοί τῆς πρώτης, τῆς πνευματικῆς Ἀναστάσεως, ἀπέκτησαν ὄχι μόνο τήν ἐλπίδα ἀλλά καί τήν βεβαιότητα τῆς δευτέρας, τῆς σωματικῆς Ἀναστάσεως.

Ὁ Κύριος δέν ἄφησε στόν κόσμο ἁπλῶς μία ἠθική διδασκαλία, κάποιες κοινωνικές συνταγές. Ἄφησε τό Σῶμα Του, τόν Ἑαυτό Του, καί καθένας πού θέλει νά ἀναστηθεῖ δέν ἔχει παρά νά ἑνωθεῖ μέ τό Σῶμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Τό Σῶμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας. Καθένας πού γίνεται μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ζωντανό μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἀμέσως λαμβάνει τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τήν κάνει δική του ζωή. Συνεπῶς, ὅταν ζοῦμε μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀγωνιζόμαστε μέ ταπείνωση καί προσευχή, συμμετέχουμε στά ἅγια μυστήρια καί προπάντων στήν θεία Κοινωνία, πού εἶναι Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ἀποκτοῦμε αὐτή τήν ἐμπειρία τῆς ζωοποιήσεως τοῦ θνητοῦ μας σώματος, τῆς διαβάσεως ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή. Αὐτό εἶναι τό ἀληθινό Πάσχα. Διότι Πάσχα σημαίνει διάβαση, πέρασμα «ἐκ τοῦ θανάτου πρός τήν ζωήν».

Εὔχομαι, λοιπόν, αὐτή τήν ἁγία νύκτα τῆς Ἀναστάσεως, κατά τήν ὁποία «τά πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια», νά πραγματοποιηθεῖ σέ ὅλους μας τό πέρασμα αὐτό, τό Πάσχα αὐτό, ἡ μετάβαση ἐκ τοῦ θανάτου πρός τήν ζωή. Νά πιστεύσουμε καί νά ἀγαπήσουμε περισσότερο τόν Χριστό. Νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό, ὥστε ἡ ζωή μας νά γίνη ζωή Ἀναστάσεως. Τότε πλέον δέν θά φοβόμαστε οὔτε τόν σωματικό θάνατο. Διότι αὐτός πού ἔχει ἑνωθεῖ μέ τόν Ἀναστάντα Κύριο, δέν φοβᾶται τόν σωματικό θάνατο, ἀφοῦ ἤδη πέρασε ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν. Ἔχει ἤδη ἀναστηθεῖ, ἔχει ἤδη εἰσέλθει στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Εὔχομαι καί πάλι ὁ Ἀναστάς Κύριος νά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἕνωση μαζί Του, νά παρηγορήσει τίς καρδιές μας, νά μᾶς γεμίσει ὅλους ἀπό τήν θεία Χάρη Του, νά μᾶς χαρίσει τήν ἐσωτερική εἰρήνη καί χαρά καί νά μᾶς ἀπαλλάξει τάχιστα ἀπό τήν πανδημία πού ταλανίζει ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

Μέ πατρικές ἀναστάσιμες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος