Η Ένωση Γονέων Ηρακλείου Αττικής για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη

Διαβάστε το σχετικό κείμενο:

Το Πολυτεχνείο, ο Νοέμβρης του 1973, αποτελεί κορυφαία εκδήλωση της Αντιδικτατορικής πάλης του ελληνικού λαού, ορόσημο και φωτεινός φάρος για μας σήμερα. Τα συνθήματα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Κάτω η Χούντα», «Έξω οι ΗΠΑ- Έξω το ΝΑΤΟ» που βροντοφώναξαν οι φοιτητές, η νεολαία, ο ελληνικός λαός ακούστηκαν σε όλο τον κόσμο! Ενέπνευσαν! Ξεπερνώντας τον φόβο της φασιστικής επιβολής, διεκδίκησαν ελευθερία, υγεία και παιδεία για όλους.

50 χρόνια μετά και ο αγώνας για «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» συνεχίζεται. Γιατί σήμερα:

• 50 χρόνια μετά… το ΨΩΜΙ συνεχίζει να λείπει από το τραπέζι για χιλιάδες οικογένειες, αφού η ακρίβεια εξανεμίζει από τις πρώτες μέρες του μήνα το εισόδημά μας.
• 50 χρόνια μετά… η ΠΑΙΔΕΙΑ συνεχίζει να είναι εμπόρευμα και όποιος έχει «αγοράζει»! Τα παιδιά μας κάνουν μάθημα σε κακοσυντηρημένα, πεπαλαιωμένα σχολικά κτίρια, σε σχολεία εργοτάξια (π.χ. 4ο Δημοτικό Σχολείο), σε σχολεία προκάτ (π.χ. 7ο, 9ο νηπιαγωγείο, 4ο Δημοτικό Σχολείο), σε υπεράριθμα σχολεία (π.χ. ΕΕΕΚ Ηρακλείου), σε σχολεία με σοβάδες να πέφτουν (π.χ. 1ο Δημοτικό Σχολείο), σε σχολεία που οι σχολικές καθαρίστριες δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες, σε σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς (π.χ. 4ο Λύκειο), χωρίς παράλληλη στήριξη, χωρίς σχολικό νοσηλευτή (π.χ. 4ο Γυμνάσιο)…Σε σχολεία που οι μαθητές καλούνται να ανταπεξέλθουν σε έναν εξεταστικό κυκεώνα, σε ένα σχολείο εφήμερων δεξιοτήτων, με ανεπαρκείς ή ανύπαρκτες τις αναγκαίες κρατικές υποστηρικτικές δομές. Και στο στόχαστρο τίθενται πάντα τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, η ανάγκη για ολόπλευρη μόρφωση, η ανάπτυξη της προσωπικότητας με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας.
• 50 χρόνια μετά… η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μεταφράζεται σε καταστολή και περιστολή των δικαιωμάτων μας, σε συμμετοχή της χώρας μας σε στρατιωτικές συμφωνίες που δεν έχουν να κάνουν με τα εθνικά μας συμφέροντα, σε εικόνες σοκ με τα νεκρά παιδιά από στη Λωρίδα της Γάζας!

Συνεχίζουμε λοιπόν να αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς φασισμό, κρίσεις, πολέμους και προσφυγιά. Να κρατήσουμε το Πολυτεχνείο ζωντανό γιατί οι σημερινές συνθήκες κάνουν επιτακτική την ανάγκη για οργανωμένο αγώνα και πάλη. Άλλωστε η ιστορία αυτού του τόπου έχει γραφτεί με τους αγώνες και τις θυσίες όλων εκείνων που δεν «συμμορφώθηκαν προς τας υποδείξεις»…