Η Πολυξένη Καράκογλου στο Χ-τύπο: «Αυτός ο χρόνος ήταν ο πιο δημιουργικός της ζωής μου»



Αποτελεί μια από τις πολλά υποσχόμενες ερμηνεύτριες της νέας γενιάς, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό από τις διασκευές της, αλλά ακόμα περισσότερο από τις προσωπικές της δουλειές.

Η Πολυξένη Καράκογλου μας συστήθηκε πρώτη φορά μέσω της Μικρής Άρκτου και είναι προφανές ότι διαθέτει τόσο το ταλέντο, όσο και τις γνώσεις για μια επιτυχημένη πορεία στο χώρο της μουσικής.

Η ίδια μιλά σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Χ-τύπο και την Ιφιγένεια Μπελή για το μέχρι στιγμής “μουσικό ταξίδι” που βιώνει και την πρόσφατη επιτυχία της “Παίρνω εγώ την ευθύνη”, αλλά και για το πώς έχει επηρεαστεί από την τρέχουσα κατάσταση που έχει επιφέρει η πανδημία, ενώ μας αποκαλύπτει λεπτομέρειες σχετικά με το νέο της δίσκο με τίτλο “Σημεία στίξης”.

Είχατε από πάντα το «μικρόβιο» της μουσικής; Ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα ως τραγουδίστρια;

Από όταν με θυμάμαι δεν σταμάτησα να τραγουδάω και να αναζητώ τη μουσική σε ότι κι αν έκανα. Είχα την τύχη να με «καταλάβει» ο πατέρας μου στα 6 μου χρόνια όπου και ξεκίνησα πιάνο έμπλεξα με χορωδίες και κατέληξα να αποφοιτήσω από το Μουσικό Σχολείο Πειραιά. Στο σχολείο τραγουδούσα σε όλες τις ομάδες (συμφωνική, παραδοσιακή ορχήστρα κλπ.), αλλά τα πρώτα μου βήματα μπορώ να πω ότι ξεκίνησαν αφού διακρίθηκα στη ακρόαση της Μικρής Άρκτου όταν τελείωσα το σχολείο.

Μόλις δύο χρόνια έχουν περάσει από τον πρώτο σας δίσκο, «Πολύχρωμες ζακέτες». Θα μπορούσατε να πείτε ότι ήταν το «ιδανικό» ξεκίνημα για την καριέρα σας;

Κάθε πρώτο βήμα είναι και το πιο δύσκολο και περίμενα καιρό να διαλέξω τί τραγούδια ήθελα να ερμηνεύσω μέχρι που ήρθα σε επαφή με το υλικό της Αθηνάς Σπανού και του Γρηγόρη Πολύζου. Οπότε ναι για εμένα δεν ήταν κάτι τυχαίο αλλά κάτι που επέλεξα ως ξεκίνημα και πιστεύω σε αυτή τη δουλειά. Ήταν κάτι μεγάλο και πολύ ευχάριστο που μοιράστηκα και απήλαυσα κάθε του στιγμή. Το να μοιράζεσαι είναι υπέροχο…

Πήραμε μια πρώτη γεύση και από τον επερχόμενο δίσκο σας με το τραγούδι «Παίρνω εγώ την ευθύνη». Ποια είναι η έμπνευση πίσω από το κομμάτι; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε με αυτό;

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε μέσα στη δεύτερη καραντίνα και ήταν ένα ξέσπασμα σκέψεων, μια ανάγκη να μιλήσω με όλους τους φίλους, ακροατές και να μοιραστώ το ψυχικό «μπούκωμα» της εργασιακής αέναης ροής, χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς τέχνη, πίσω από κάμερες και θλίψη. Ήθελα να ζητήσω τραγουδιστά απ’ όλους να πάρουν την ευθύνη της αλλαγής του παράλογου που ζούμε, όχι με υποταγή και χαμηλωμένο κεφάλι αλλά έχοντας τα πιο λογικά πιο ανθρώπινα αιτήματα…

Σε τι επίπεδα κινείται το νέο άλμπουμ (όσον αφορά τον ήχο, τα θέματα που πραγματεύονται τα τραγούδια κ.λπ.);

Καταρχάς να πω ότι τα «Σημεία Στίξης» είναι σε μουσική δική μου και στίχους της Αθηνάς Σπανού και κάποιους δικούς μου. Το άλμπουμ περιγράφει μέσα από 12 τραγούδια την ιστορία ενός ανθρώπου, κάθε ανθρώπου, που βγαίνει στην αρένα, χάνει, κερδίζει, πέφτει σηκώνεται, αποφασίζει να πάρει την ευθύνη και να κυνηγήσει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, της κοινωνίας του και εν τέλει γίνεται αυτός που μιλάει σε ένα παιδί που είναι έτοιμο να πετάξει και να βγει και αυτό στην αρένα…μια αισιόδοξη σπειροειδής εξέλιξη της κοινωνίας μας. Τις ενορχηστρώσεις έχει αναλάβει ο Μάριος Ιβάν Παπούλιας με τον Αλέξανδρο Κούρο και θα έλεγα ότι ο ήχος κινείται σε πιο ποπ ηλεκτρονικά μονοπάτια αλλά και βαθιά ορχηστρικά.

Κατά πόσο σας έχει επηρεάσει η πανδημία τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;

Η καραντίνα με βρήκε με πολλά καινούργια δεδομένα στην επαγγελματική και στην προσωπική μου ζωή, μετακόμισα με τον σύντροφο μου, ήρθε στη ζωή ο ανιψιός μου όμορφες συγκυρίες σε πολύ άσχημη εποχή. Προσπάθησα χωρίς σε καμία περίπτωση να απομονωθώ κοινωνικά να έχω παρουσία στις ζωές φίλων και να μην σταματήσω να δημιουργώ. Τελικά έχει καταλήξει αυτός ο χρόνος να είναι ο πιο δημιουργικός και ο πιο σημαντικός της μέχρι τώρα ζωής μου. Νομίζω το πιο όμορφο είναι ότι αν και είναι κλειστοί οι χώροι της τέχνης, οι καλλιτέχνες γνωριστήκαμε μεταξύ μας μέσα από τα σωματεία, συσπειρωθήκαμε και παλεύουμε για το δίκιο μας.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που έχετε «ονειρευτεί» να συνεργαστείτε στο μέλλον;

Θα ήθελα πάρα πολύ να αποκτήσω κοινή δισκογραφία με τον Παντελή Κυραμαργιό νέο καλλιτέχνη και φίλο μου, που εκτιμώ άπειρα τη δουλειά του. Αξίζει να τον ψάξει και ο κόσμος που διαβάζει αυτή τη συνέντευξη…

Τις εντυπώσεις έχει κλέψει η διασκευή που έχετε κάνει στο Bohemian Rhapsody των Queen. Πώς πήρατε την πρωτοβουλία για το εγχείρημα αυτό;

Όπως προείπα η καραντίνα με βρήκε με πολλές αλλαγές. Το τραγούδι αυτό από την εφηβεία μου σηματοδοτεί την αλλαγή, τον βηματισμό του ατόμου μπροστά, πιο κοντά στον ιδανικό εαυτό του. Με βάση αυτό λοιπόν ήταν η καλύτερη στιγμή για να το ετοιμάσω. Έχει αγκαλιαστεί πολύ από τον κόσμο που το έχει ακούσει και έχει φτάσει σε πολλά αυτιά, γεγονός που με χαροποιεί ιδιαιτέρως.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σας;

Να βγει με το καλό το άλμπουμ μας «Σημεία Στίξης» και ελπίζω να μπορέσω να το μοιραστώ στην Αθήνα και στη επαρχία με συναυλίες δια ζώσης…