Σαλίνα Γαβαλά: Μια Τέχνη που Συνδέει Μουσική, Θέατρο και Αυτογνωσία

Η Σαλίνα Γαβαλά, τραγουδοποιός και ηθοποιός με διεθνή πορεία, μιλά στον Χ-τύπο για την αναζήτηση της αυθεντικότητας και της αυτογνωσίας μέσα από τη μουσική και το θέατρο.

Η συμμετοχή της στη Eurovision και οι συνεργασίες της με κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Κότσιρας και η Ευρυδίκη, αποτυπώνουν τη μοναδικότητά της στο μουσικό τοπίο, ενώ η θεατρική της δράση, με έργα που ενώνουν την ψυχολογία και τη μουσική, αναδεικνύει τη δύναμη της τέχνης ως μέσο έκφρασης και αυτοβελτίωσης.

Τι σημαίνει για εσάς η μουσική ως μορφή έκφρασης; 

Η μουσική είναι για μένα προσωπικό καταφύγιο και στήριγμα! Φωτίζει τις σκοτεινές εποχές που ζούμε. Χαμηλώνει το θόρυβο και τις αρνητικές σκέψεις. Εκτονώνει συναισθήματα, βρίσκει διεξόδους εκεί που νιώθεις ότι υπάρχουν μόνο αδιέξοδα.

Υπάρχει κάποιο μουσικό είδος ή καλλιτέχνης που σας έχει επηρεάσει ιδιαίτερα στην καριέρα σας;

Έχω επηρεαστεί από Γαλλικά τραγούδια της Edith Piaf, του Adamo και του Aznavour, από τον Μάνο Χατζιδάκη και τον Μίκη Θεοδωράκη , από ερμηνεύτριες όπως την Τάνια Τσανακλίδου που με συγκινεί πάντα με την θεατρικότητά της, το Sivert Høyem. Αλλά λόγω και των σπουδών μου στη δραματική σχολή Κρατικου Θεάτρου αλλά και στο Τμήμα θεατρολογίας στο Καποδιστριακό έχω επηρεαστεί όχι μόνο από μουσικά είδη αλλά και από συγγραφείς όπως ο Σαϊξπηρ, ο Προυστ, ο Όσκαρ Ουάιλντ αλλά και, ποιητές όπως η Κική Δημουλά, ο Ρίτσος, ο Καβάφης

 Όταν γράφετε τραγούδια, αντλείτε έμπνευση από προσωπικές εμπειρίες ή από ιστορίες άλλων; 

Τα τραγούδια και τα κείμενα μου είναι η ψυχοθεραπεία μου. Όχι απλά αντλώ έμπνευση από τις προσωπικές ιστορίες μου αλλά τις καταθέτω, τις ξορκίζω. Αποκαλύπτω τις πληγές μου, είναι άλλωστε ο μόνος τρόπος για να τις επουλώσω. Φυσικά όλα αυτά μεταμορφώνονται και γίνονται μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι του οποιοδήποτε από μας. Αφού όλοι με τον ίδιο τρόπο πονάμε, ονειρευόμαστε, χωρίζουμε, ερωτευόμαστε !

Πώς αντιμετωπίζετε την πρόκληση του να ξεχωρίσετε σε μια τόσο ανταγωνιστική μουσική σκηνή; 

Δημιουργώντας δικά μου αχαρτογράφητα μονοπάτια για να πορευτώ. Προσπαθώντας να είμαι αυθεντική, αληθινή και να έχω πρωτότυπες ιδέες. Το γεγονός ότι συνδυάζω το τραγούδι με το θέατρο και τα κείμενα μου, είναι σίγουρα ένας τρόπος που με κάνει να ξεχωρίζω.

Ξεχωρίζετε για τις δικές σας μουσικοθεατρικές παραστάσεις αυτοβελτίωσης που πολλοί αποκαλούν λυτρωτικές. Πείτε μας λίγα πράγματα γι’ αυτές. 

Στο πρώτο μου θεατρικό έργο, Όνειρα γλυκά”, η ηρωίδα σε μια κρίσιμη καμπή στη ζωή της, συναντά τον μελλοντικό εαυτό της και καταφέρνει με τη βοήθεια του να ξαναδεί τη ζωή της με μια ώριμη ματιά και να ξανά αγαπήσει τον εαυτό της. Στο δεύτερο έργο μου «πάρτυ γενεθλίων» η ηρωίδα μου συναντά τον παιδικό εαυτό της αλλά και ανθρώπους της ζωής της με τους οποίους έχει ανοιχτούς λογαριασμούς όπως τον πατέρα, τον πρώην της κλπ και ξαναγράφει με τη βοήθεια του παιδικού εαυτού ,την ιστορία της με πιο θετική έκβαση. Οι παραστάσεις μου μοιάζουν σαν άσκηση αυτογνωσίας και θετικής σκέψης. Επιστρατεύω τραγούδια, μουσική, κείμενα, ψυχανάλυση και το αποτέλεσμα είναι μαγικό, λυτρωτικό και πολύ σύνθετο για να καταφέρω να το περιγράψω με λέξεις Μέσα από τις παραστάσεις και τα τραγούδια μου, προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να γίνουμε καλύτερη εκδοχή μας!

Ποιο ήταν το πιο έντονο συναίσθημα που έχετε βιώσει επί σκηνής;

Ότι είμαι γενναία και μπορώ να καταφέρω τα πάντα.

Αν μπορούσατε να συνεργαστείτε με οποιονδήποτε καλλιτέχνη, Έλληνα ή διεθνή, ποιον θα επιλέγατε και γιατί; 

Τον Sivert Hoyem είμαι ερωτευμένη με τη φωνή του, χρόνια τώρα !

Ξεχωρίσατε επίσης μέσα από τις ερμηνείες της στην «Όμορφη πόλη» που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης αλλά και στο Ηρώδειο. Υπήρξε κάτι στη διαδικασία της προετοιμασίας για το θέατρο που σας δυσκόλεψε ή σας εξέπληξε;  

Ήταν μια μαγική στιγμή. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες αλλά αυτό είναι και η γοητεία. Στο τέλος μένει αυτή η υπέροχη ανάμνηση και πάντα με εκπλήσσει πως όλα λειτουργούν πάνω στη σκηνή με ένα μαγικό τρόπο.

Βρίσκετε κοινά στοιχεία μεταξύ της μουσικής και της θεατρικής τέχνης;

Είναι περισσότερα τα κοινά απ τις διαφορές τους, για μένα είναι σαν δυο συνώνυμες λέξεις. Εγώ άλλωστε τα τραγούδια τα αντιμετωπίζω όπως ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει ένα μονόλογο, με την ίδια ακριβώς διαδικασία. Βιώνοντας πρώτη εγώ το συναίσθημα! Με αλήθεια αλλά και σεμνότητα, που είναι ακριβοθώρητη στην εποχή μας …

Κυκλοφορείτε σύντομα το πρώτο σας μυθιστόρημα. Πείτε μας κάτι γι’ αυτό. 

Ο τίτλος είναι «το Λουλούδι ευχών». Λουλούδι των ευχών είναι ο κλέφτης, ο Δανδελίωνας. Αυτό το λουλούδι αλλάζει διάφορες μορφές για να επιβιώσει στις αντίξοες συνθήκες. Οπότε είναι συμβολικό σε σχέση με την ηρωίδα μου, η οποία στη αλλάζει, μεγαλώνει, ωριμάζει και καταφέρνει να ξαναβρεί, μέσα από ένα ταξίδι αυτογνωσίας ξανά τον εαυτό της!

Θα θέλατε στο μέλλον να συνδυάσετε τη μουσική σας με άλλες μορφές τέχνης, όπως το θέατρο ή τον κινηματογράφο; 

Θα ήθελα το βιβλίο μου να γίνει ταινία και να το ντύσει το τραγούδι μου «Mόνο οι γενναίοι».

Τέλος πες μας δυο λόγια για τη συμμετοχή σου στη Eurovision. 

Είναι ένα τραγούδι που μου χάρισε ο Μπάμπης Στόκας με μουσική και στίχους από τον ίδιο, το αγαπώ πολύ και το πιστεύω. Μετά ανέλαβε μέρος της παραγωγής και με δικούς του ήχους ο ράπερ Tsiak. Είναι στα ελληνικά το τραγούδι, αφού η μουσική είναι παγκόσμια γλώσσα.