Κωνσταντίνα Πάλλα: “Με το τραγούδι ζω” – Αποκλειστική συνέντευξη

Αποτελεί επάξια μια από τις ερμηνεύτριες που αντιπροσωπεύουν με τον καλύτερο τρόπο το “νέο αίμα” στο σύγχρονο ελληνικό λαϊκό και έντεχνο τραγούδι.

Με μια φωνή που κεντρίζει το ενδιαφέρουν του ακροατή και πηγαίο ταλέντο στη δημιουργία μουσικής, η Κωσνταντίνα Πάλλα δείχνει ότι βρίσκεται μόνο στην αρχή ενός πολύ μεγάλου ταξιδιού.

Με αφορμή την τελευταία της κυκλοφορία, η ταλαντούχα ερμηνεύτρια μας μιλά αποκλειστικά για τη σχέση της με τη μουσική και τα όνειρά της, ενώ αποκαλύπτει τα “πρότυπα” που την επηρεάζουν στο καλλιτεχνικό της έργο.

Πριν λίγο διάστημα κυκλοφόρησε το καινούργιο σας τραγούδι με τίτλο «Να’ ρθεις ξανά». Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Βασίλη και τον Χρήστο Πασλίδη;

Με τον Βασίλη και τον Χρήστο γνωριζόμαστε χρόνια. Θαύμαζα πάντα τη δουλειά τους και είχα τη χαρά να βρεθώ και στη σκηνή μαζί με τον Βασίλη πριν λίγα χρόνια. Μάλιστα, οι δυο τους είχαν οραματιστεί και είχαν πραγματοποιήσει στην Τεχνόπολη Αθηνών την Συναυλία των Έντεκα ,μια συναυλία για τους νέους καλλιτέχνες της πόλης , στην οποία είχα την τιμή να συμμετέχω. Τώρα, έχω να τους ευχαριστώ και για αυτό το υπέροχο τραγούδι που μου χάρισαν.

Σε τι βαθμό νιώθετε να συνδέεστε προσωπικά με το κομμάτι;

Νιώθω σε πολύ μεγάλο βαθμό μέρος του κομματιού. Μπόρεσα να δω τον εαυτό μου μέσα στο τραγούδι από το πρώτο άκουσμα. Από την αρχή ένιωσα πως πρόκειται για ένα τραγούδι για το οποίο θα είμαι περήφανη δισκογραφικά και γι’ αυτό έβαλα αλλά σχέδια στην άκρη. Ήμουν σε κάθε σημείο της ηχογράφησης εκεί και φρόντισα όλα να γίνουν όπως πρέπει για ένα τέτοιο ζεϊμπέκικο. Εύχομαι, ειλικρινά, ο κόσμος να το αγαπήσει όσο κι εγώ.

Ποιον στίχο θα ξεχωρίζατε;

Θα κρατήσω περισσότερο το στίχο «Μαχαίρι που με κόβει η απουσία, που να `σαι αγάπη μου το βράδυ αυτό».

Είναι γεγονός ότι αποτελείτε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του σύγχρονου λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού. Πότε ξεκίνησε η αγάπη σας για αυτό;

Αρχικά , σας ευχαριστώ πολύ για τα το χαρακτηρισμό στον οποίο εύχομαι να ανταπεξέρχομαι όπως του αξίζει. Η αγάπη μου για το τραγούδι υπήρχε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το να τραγουδάω ήταν αυτό που έβγαινε πάντα αβίαστα από την καρδιά μου. Με το τραγούδι ζω . Τραγουδώντας ζω τις χαρές, τραγουδώντας περνάω και τα δύσκολα. Συμβαδίζουμε στη ζωή. Πιστεύω, πως είχα το «μικρόβιο», όπως λένε, αλλά έπαιξε μεγάλο ρόλο και η πόλη μου , τα Τρίκαλα, στο να ακολουθήσω αυτή τη διαδρομή.

Ποια είναι τα μουσικά «είδωλά» σας;

Υπάρχουν τόσοι σπουδαίοι καλλιτέχνες που με επηρέασαν και συνεχίζουν να με επηρεάζουν. Είμαστε, άλλωστε, μια χώρα με μακρά μουσική ιστορία. Από τον Απόστολο Καλδάρα μέχρι τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και από τον Μάνο Χατζιδάκι μέχρι τα Χάλκινα της Γουμένισσας είναι μεγάλη η λίστα. Είναι μαγικό το μουσικό μωσαϊκό της Ελλάδας και εύχομαι να το ανακαλύπτω για πολλά χρόνια ακόμη.

Υπάρχει κάποιο όνειρο ή κάποιος στόχος που έχετε βάλει σε σχέση με τη δουλειά σας και θέλετε να πραγματοποιηθεί (είτε είναι κάποια συνεργασία, είτε κάποιο stage που θέλετε να τραγουδήσετε κ.λπ.);

Συνηθίζω να λέω πως η μουσική είναι ομαδικό άθλημα. Σαφώς και επιθυμώ συνεργασίες με ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη ουσιαστικά και πάντα θα ονειρεύομαι μεγάλες σκηνές στην Ελλάδα και στον κόσμο. Αυτό, όμως, που θα ήθελα περισσότερο είναι στο τέλος της πορείας μου να έχω καταφέρει να αφήσω κι εγώ ένα μικρό φως που θα φωτίζει το μετά.

Φυσικά εκτός από την ερμηνεία ασχολείστε και με το στίχο και τη σύνθεση. Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;

Από την καθημερινότητα μου κυρίως. Από τις στιγμές μου, από τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου ή εκείνους που παρατηρώ σε μια βόλτα στην παραλία. Από τις αγωνίες και τις χαρές του κόσμου στην κοινωνία που ζούμε, από ένα απλό χαμόγελο μέχρι την απώλεια.

Αν σας ζητούσαν να διαλέξετε μια από τις ιδιότητες αυτές ποια θα επιλέγατε;

Δε νομίζω πως θα μπορούσα να επιλέξω. Από παιδί όσα ήθελα να πω τα έκανα τραγούδια. Ακόμη και τώρα, τα πιο βαθιά μου συναισθήματα τα κάνω τραγούδια. Δεν μπορώ να «μιλήσω» αλλιώς. Είναι πηγαία ανάγκη.

Θεωρείτε ότι οι ψηφιακές πλατφόρμες ευνοούν τους καλλιτέχνες ή «κλέβουν» λίγο από τη «μαγεία» των δίσκων;

Κάθε τεχνολογικό επίτευγμα έχει δύο πλευρές. Από τη μια πλευρά , είναι πιο εύκολο και πιο άμεσο να επικοινωνήσει ένας καλλιτέχνης τη δουλειά του μέσα από τις πλατφόρμες. Ο ίδιος ο ακροατής μπορεί να βρει αρκετά τραγούδια με το πάτημα ενός κουμπιού, ενώ πριν μερικά χρόνια έπρεπε να κουβαλάμε πολλά CD ή κασέτες ώστε να έχουμε αρκετή μουσική μαζί μας. Έχοντας προλάβει τη «ρομαντική» εποχή των δίσκων τολμώ να πω ,από την άλλη πλευρά, ότι έχει χαθεί η μαγεία που προσφέρει το υλικό κομμάτι των δίσκων. Όλη η διαδικασία ανοίγματος του δίσκου ήταν σαν τελετουργικό. Ανοίγαμε προσεκτικά τη ζελατίνα, να μη σκιστεί το εξώφυλλο, και πριν ακούσουμε το δίσκο διαβάζαμε το ένθετο βιβλιαράκι. Ρίχναμε μια ματιά στους στίχους, διαβάζαμε το σημείωμα του καλλιτέχνη, βλέπαμε συνήθως και κάποιες φωτογραφίες από τις ηχογραφήσεις στο στούντιο…Όλο αυτό σε έκανε να νιώθεις μέρος της διαδικασίας της ηχογράφησης και έδινε μια επιπρόσθετη αξία στην ακρόαση.

Έχετε κάποια άλλα σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Έρχεται ένα καλοκαίρι στο οποίο ελπίζω να ταξιδέψουμε πολύ και να τραγουδήσουμε μαζί με τον κόσμο που το έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ με όσα έχουν συμβεί. Ήδη ετοιμάζουμε τα επόμενα τραγούδια αλλά και την χειμερινή μας σεζόν. Σας περιμένουμε.